Zawierzenie

Jedni z nas to agnostycy, inni ateiści, jeszcze inni wierzą, ale nie praktykują. Są też poszukujący i wreszcie ci, którzy znaleźli odpowiedź. Wszyscy równi wobec czasu i płomienia.*

Jesteśmy istotami duchowymi. Żyjemy tymczasem w ciałach zmagając się z wyzwaniami ziemskiego życia. Duchowa perspektywa pozwala spojrzeć na życie inaczej i nabrać dystansu.

Czasami łatwiej jest oddać ciężary zamiast nieść je samemu. Wiara w siłę wyższą daje taką możliwość. Następuje zawierzenie. Całkowite oddanie w zaufaniu. Akceptacja.

Jesteśmy ludźmi. Nasze doświadczenie jest częścią człowieczeństwa. To właśnie duchowość daje głębsze zrozumienie istoty bycia człowiekiem w świecie.

Zawierzenie to pełne zaufanie do procesu życia. Wiara, że jest dokładnie tak jak ma być i to co ma być. Odchodzi chęć walki i stawiania na swoim. Przychodzi ulga.

Zawierzenie to stan umysłu, który sprzyja dobrostanowi. Akceptacja siebie i okoliczności życia jest jego pochodną. Życie nas niesie, a my płyniemy z nim w pełnej harmonii.

Z życzeniami dobra, prawdy i piękna,

Ewa Stelmasiak.

*z piosenki Stanisława Sojki